Aile Bağları...
Aile Bağları
Aile bağları kopunca
Kalp acı çeker...
Derinlerde bir yerde
"SEVGİ..."
Dondurulmuş !
Sevgi ısınınca,
Dağlardaki lav gibi akar!
Yakar canını gözyaşları,
Söndüremez artık ateşi,
Karışır , küle yakıt olur.
Yandıkça yakar yürek,
Kalp ne varsa dağlar, dağlar içini...
Dumanı içinde kalır.
Cigarayı aratmaz !
Çektikçe içine,
Ölümün içinden geçersin !
Karanlık dolaşır ciğerlerinde...
Güneşin söner, kaybolursun.
İşte o an
Dost seslenir uzaklardan:
Kurtar ruhunu , bedenin can çekişir!
Aç gözlerini ; dünya göz kapakçığının altında:
Hadi ! arala bir bak !
Mavi gökyüzü,
Yeryüzü yeşil,
Maviyi giyersin üzerine
Yeşili de içine...
Dünyan değişir !
Yaşamak istersen
O zaman da yaşarsın...